بررسی اعتماد اجتماعی و تأثیر آن بر مشارکت اجتماعی و فرهنگی دانشجویان (مطالعه موردی در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران)

این پژوهش به مطالعه رابطه میان اعتماد اجتماعی و مشارکت اجتماعی دانشجویان در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران می پردازد. در این پژوهش اعتماد اجتماعی در دو بخش اعتماد بین فردی (اعتماد دانشجویان به یکدیگر) و اعتماد تعمیم یافته (اعتماد به تشکل ها و نشریات دانشجویی) در نظر گرفته شده است. همچنین منظور از مشارکت اجتماعی، مشارکت در نشریات و تشکل های دانشجویی است. روش جمع آوری داده ها کمی است و از تکنیک پرسشنامه استفاده شده است. نتایج که از یک نمونه 326 نفری بدست آمده است نشان می دهد که اعتماد اجتماعی به عنوان متغیر مستقل هم در سطح اعتماد بین فردی و هم اعتماد تعمیم یافته با مشارکت اجتماعی دارای همبستگی مثبت است. همچنین نتایج آزمون r مجذور نشان می دهد که اعتماد بین فردی و اعتماد تعمیم یافته، به طور کلی 74 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین می کنند. علاوه بر تاثیر اعتماد اجتماعی بر مشارکت، رابطه متغیرهای دیگری مانند سن، جنس، مقطع تحصیلی و رشته تحصیلی با مشارکت اجتماعی نیز سنجیده شده است. به طور کلی نتایج پژوهش نشان دهنده رابطه سن و مقطع تحصیلی با متغیر مشارکت اجتماعی است. همچنین رابطه جنس و رشته تحصیلی با متغیر وابسته رد شده است. واژگان کلیدی اعتماد اجتماعی، اعتماد بین فردی، اعتماد تعمیم یافته، مشارکت اجتماعی، تشکل های دانشجویی، نشریات دانشجویی، پیمایش